Een liesbreukoperatie kan op 2 manieren. Met een open operatie. Dit gaat via een snee in de lies. Of met een kijkoperatie. Dit gaat via de navel en 2 kleine sneetjes in de buik.
Het ziekenhuis houdt bij hoeveel patiënten met een liesbreuk er in een jaar tijd zijn geopereerd. Hoeveel patiënten een kijkoperatie kregen. Hoeveel patiënten een open operatie kregen. En hoeveel liesbreukoperaties er bij kinderen tussen de 0 tot en met 15 jaar oud zijn gedaan.
Ziekenhuizen meten ieder jaar hoe goed hun zorg is. Ze moeten deze informatie aan verschillende instanties geven. En ze gebruiken de cijfers om de zorg steeds verder te verbeteren.
De behandeling van een liesbreuk in het ziekenhuis kan bestaan uit een operatieve ingreep. De meest voorkomende aanpak is een liesbreukoperatie, waarbij het verzwakte weefsel in de lies wordt hersteld en verstevigd. Dit kan worden gedaan met behulp van een open chirurgische benadering of met behulp van een kijkoperatie (laparoscopische methode). Bij een open operatie wordt een incisie gemaakt in de liesstreek, terwijl bij een laparoscopische ingreep enkele kleine incisies worden gemaakt en een laparoscoop wordt gebruikt voor de operatie. Na de operatie kan er sprake zijn van een herstelperiode waarin activiteiten zoals tillen en zware inspanning beperkt kunnen zijn. Het behandelplan wordt bepaald door een chirurg op basis van de individuele situatie van de patiënt.
De behandeling van een liesbreuk in het ziekenhuis omvat meestal een operatieve ingreep. Naast de traditionele open chirurgie en de laparoscopische TEP-methode, bestaat er ook de TREPP (Transrectus Endoscopic Preperitoneal Patch) techniek. Bij TREPP wordt een kleine incisie gemaakt in de onderbuik, waardoor een laparoscoop wordt ingebracht. Via deze incisie wordt een synthetisch matje geplaatst om de breuk te herstellen en te verstevigen. TREPP combineert de voordelen van laparoscopische benadering met een preperitoneale plaatsing van het matje, wat mogelijk leidt tot een verminderde kans op terugkerende hernia's.
Daarnaast kunnen keuzehulpen worden gebruikt om patiënten te helpen bij het nemen van een beslissing over de behandeling van hun liesbreuk. Keuzehulpen bieden informatie over de verschillende behandelopties, inclusief de voor- en nadelen, succespercentages en risico's. Ze helpen patiënten om samen met hun chirurg de meest geschikte behandelingsoptie te kiezen, rekening houdend met hun persoonlijke voorkeuren en medische situatie. Keuzehulpen bevorderen gedeelde besluitvorming en verbeteren de patiënttevredenheid en uitkomsten. Het gebruik van keuzehulpen kan een waardevol onderdeel zijn van de behandeling van een liesbreuk in het ziekenhuis.
